Heerlijk, dat regenseizoen...

Na 7 uur ferryvaren kwam Flores in beeld. We meerden aan in Labuan Bajo en checkten in in het blessing hotel. Dit was een pokke eind lopen, maar dan had je ook wat. Een goed hotel, voor een habbekrats. Op naar de tourist office om een tourtje voor de volgende dag te boeken. Komodo Island it is. We moesten ons de vilgende dag om 07.00 uur meldden en daar kregen we te horen dat de tour gecanceld was, aangezien de haven gesloten was ivm de storm. We hadden hem al voelen aankomen ( letterlijk en figuurlijk), maarhoopten dat het toch door zou gaan. Aangezien ze het hier in indo niet zo nauw nemen met wetten, regels en eventuele gevaren. Maar die dag wel dus... change of plans... dan maar op zoek naar een ticket naar Ende. Daar vlogen we dan ook de volgende dag naartoe.
Vanuit Ende hebben we direct een (wederom overvol) busje naar Moni gepakt. Helaas stopte de rit al na 30 minuten, aangezien voor ons de weg werd meegenomen en weggespoeld door het kleine riviertje wat er naast liep. En wat nu een ongecontroleerde, woeste rivier was die alles op z'n pad mee nam. Politie erbij, ambulance erbij. Er was namelijk een auto op dat stuk weg, toen de weg wegging. De weg was weg...
Maar na een uur wachten, mocht de auto waar we inzaten proberen langs het ravijn, over de berm, de chaos te passeren. Gelukkig hielden we droge voeten!
Eenmaal in Moni zaten we midden in de storm. Schijnbaar een 'staartje' van de orkaan in China. Het hield in ieder geval in dat er geen water was, geen elektriciteit en dat de kaarsjes elke 3 sec werden uitgeblazen door de wind. Gelukkig kregen we wel een emmer modder om het toilet mee door te spoelen. Een lekker diner om op te warmen zat er ook niet in: de mensen konden het land niet op en daardoor was er niets aanwezig. Maar goed dat kale rijst ook heerlijk is:-)
De volgende dag was het nog stormachtig, maar we wilden wel wat doen. We waren hier gekomen om the 3 coloured lakes te zien en dat werd de missie. Rond 12.00 kwam er een frans stel met een prive auto vanuit Ende en zij gingen de Kelimutu op, weer of geen weer. Dus wij gingen mee, gratis en voor niets:-)
Maar eenmaal boven konden we elkaar haast niet zien, zo mistig/ bewolkt was het. Natuurlijk regende het ook hard en was de wind snijdend koud. Het woei ook zo hard dat je moest oppassen dat je niet het ravijn in werd gesmeten. We hebben het na een half uur opgegeven en zijn terug gegaan naar ons stulpje.
Maar de volgende dag hadden we weer een kans: er was een Nederlands stel met wederom een prive auto. En we konden weer gratis mee!!
Ondanks de wolken hebben we toch nig 2 van de 3 meren kunnen zien. Missie geslaagd:-)
Weg uit dit dorp! Toen we terug kwamen hebben we onze spullen gepakt en hebben de eerste de beste local bus naar Ende gepakt.
Op het bus station kwamen we de tourguide van het franse stel van de vorige dag tegen en die heeft ons naar een fatsoenlijk hotel gebracht. 500 meter van het vliegveld. Ideaal. Binnen een half uur hadden we een ticket naar Denpasar, Bali, voor de volgende dag geboekt en zaten we al te dinerenbij het strand. Verder was er ook weinig te beleven in Ende... op naar Bali!